(Originala titolo: Canta que o sol levanta)
Verkis: Flávio Fonseca (muziko kaj dua strofo) kaj Barbara Serejo (unua strofo)
Esperantigis: Flávio Fonseca
Kantu
Levu la sunon
Disigantan varmon de sia bril'
Kantu
La tempo flugas
Kaj amo ankoraŭ estas vivil'
Kantu
Ĉar tiu estas la plej taŭga forto por ĝojigi sin
Estas por la taga lukto grava armil'
Kanti necesas nun!
Dormu
Ĉar tio belas
Kaj celas irigi vin trans la mur'
Sonĝu
La tempo flugas
Kaj aŭdu: la viv' estas sonĝo, nur
Ludu
Oni ludante ververe plezure lumigas, do jen
Hela rideto por voji tra la plezur'
Kanti necesas nun!
Tekstoj de Flafon
segunda-feira, 25 de setembro de 2017
domingo, 10 de janeiro de 2016
Paĉjo kaj panjo
(Originala titolo: Pai e mãe)
Verkis: Armando Reis - Tradukis: Flávio Fonseca
Paĉjo, montru la vojon de lum’
Kaj lasu min sekvi la signojn de Dio.
Paĉjo, montru la vojon de lum’
Kaj lasu min sekvi la signojn de Dio.
Panjo, instruu doni sen ricev',
Ĉu en konker', ĉu en la perd'.
Kaj tenu min en pado de l’ Sun’.
Kaj tenu min en pado de l’ am’.
Kaj tenu min en pado de l’ Sun’, Sun’ de amo.
Sun’ de amo, Sun’ de amo, Sun’ de amo...
Rim: Traduko farita laŭ peto de Grupo Sintonia
Verkis: Armando Reis - Tradukis: Flávio Fonseca
Paĉjo, montru la vojon de lum’
Kaj lasu min sekvi la signojn de Dio.
Paĉjo, montru la vojon de lum’
Kaj lasu min sekvi la signojn de Dio.
Panjo, instruu doni sen ricev',
Ĉu en konker', ĉu en la perd'.
Kaj tenu min en pado de l’ Sun’.
Kaj tenu min en pado de l’ am’.
Kaj tenu min en pado de l’ Sun’, Sun’ de amo.
Sun’ de amo, Sun’ de amo, Sun’ de amo...
Rim: Traduko farita laŭ peto de Grupo Sintonia
domingo, 26 de agosto de 2007
Historio de Magdalena
(Originala titolo: História de Madalena)
Verkis: Willi de Barros - Tradukis: Flávio Fonseca
En tiu tago en Jerusalem'
Ĉielo estis tiel griza
Kaj eĉ la vento kaŝis sin por briza larm'
Ankaŭ mi amare havis ploron
En menso la memoron:
Via vido
Kaj en okuloj tiu flam'
Via vido
De povoplena am'
Mia virina sentem'
Longe amon serĉadis, kaj do
Ĝin fine trovis en Vi
Kiel plu vivi sen Vi
Kaj sen Via amikeco, kaj sen la tenero
Tiumatene en Jerusalem'
La saŭdado estis granda, do mi iris serĉe de Vi
Sed la ŝtono ne troviĝis tie plu
Ja la tombo estis malplena,
Voĉo min vokis, kaj jen:
Via vido
Kaj en okuloj tiu flam'
Via vido
De povoplena am'
Kaj do
Vi estas tie ĉi kaj ĉio estas pac'.
Rim: Traduko farita laŭ peto de la aŭtoro mem.
Registrita portugallingve en la KD "Tempo Dominó", de la kantistino Cacau.
Verkis: Willi de Barros - Tradukis: Flávio Fonseca
En tiu tago en Jerusalem'
Ĉielo estis tiel griza
Kaj eĉ la vento kaŝis sin por briza larm'
Ankaŭ mi amare havis ploron
En menso la memoron:
Via vido
Kaj en okuloj tiu flam'
Via vido
De povoplena am'
Mia virina sentem'
Longe amon serĉadis, kaj do
Ĝin fine trovis en Vi
Kiel plu vivi sen Vi
Kaj sen Via amikeco, kaj sen la tenero
Tiumatene en Jerusalem'
La saŭdado estis granda, do mi iris serĉe de Vi
Sed la ŝtono ne troviĝis tie plu
Ja la tombo estis malplena,
Voĉo min vokis, kaj jen:
Via vido
Kaj en okuloj tiu flam'
Via vido
De povoplena am'
Kaj do
Vi estas tie ĉi kaj ĉio estas pac'.
Rim: Traduko farita laŭ peto de la aŭtoro mem.
Registrita portugallingve en la KD "Tempo Dominó", de la kantistino Cacau.
quinta-feira, 26 de abril de 2007
En la interreta diskutlisto esperanto-em-brasilia, ekis konversacio pri promeno ĵus farita al bieneto de kolego. Inspirite, du amikoj miaj, Ari kaj Paulo, verkis siajn opiniojn poeziforme... sed en la portugala.
Improvize, mi tuj respondis:
Miaj karaj gekolegoj
kiuj ŝatas poezion,
kaj kuraĝas improvize
diri tiel ian ion,
mi demandas delikate,
por ne vundi ies mion:
se vi amas esperanton,
kaj konscias pri la devo
ĉiutage ĝin praktiki
en laboro kaj en revo,
dum vespero kaj dum tago,
antaŭ kuŝo kaj post levo,
se vi ŝatis la bienon,
kie ĉiuj sin amuzis
tamen kie ĉiuj ĉefe
nian karan lingvon uzis
(kion krome mi envias,
ĉar ĉeesti mi rifuzis),
do jen fine la demando
kiun ĵuse mi promesis:
kial vi, kapablaj verki,
portugalan ne forgesis,
kaj vekante pli da laŭdojn
veran emon ne konfesis?
Alivorte mi klarigos
pli facile aŭ pli lante:
se ni ĉiuj ja scipovas,
kaj batalas kuniĝante,
kial ne poeziumi
kompreneble, esperante?
Brakumojn al ĉiuj,
Flávio Fonseca
Improvize, mi tuj respondis:
Miaj karaj gekolegoj
kiuj ŝatas poezion,
kaj kuraĝas improvize
diri tiel ian ion,
mi demandas delikate,
por ne vundi ies mion:
se vi amas esperanton,
kaj konscias pri la devo
ĉiutage ĝin praktiki
en laboro kaj en revo,
dum vespero kaj dum tago,
antaŭ kuŝo kaj post levo,
se vi ŝatis la bienon,
kie ĉiuj sin amuzis
tamen kie ĉiuj ĉefe
nian karan lingvon uzis
(kion krome mi envias,
ĉar ĉeesti mi rifuzis),
do jen fine la demando
kiun ĵuse mi promesis:
kial vi, kapablaj verki,
portugalan ne forgesis,
kaj vekante pli da laŭdojn
veran emon ne konfesis?
Alivorte mi klarigos
pli facile aŭ pli lante:
se ni ĉiuj ja scipovas,
kaj batalas kuniĝante,
kial ne poeziumi
kompreneble, esperante?
Brakumojn al ĉiuj,
Flávio Fonseca
domingo, 14 de janeiro de 2007
Pri doloro
(Originala titolo: Sobre a dor)
Verkis: Flávio Fonseca - Esperantigis: Sylla Chaves
La dolor’ estas pelilo
por flugad’ al bela for’.
Eĉ pli grava ol flugilo
estas iom da dolor’.
Nutras nin doloro nia.
Iĝas ebla nia vek’.
Kun aldono poezia
ĝi fariĝas nutraĵeg’.
La dolor’ en nia brusto
venas, ĉar ni kreskis pli.
En ĝi restas akra gusto,
tamen ankaŭ prav’ kaj justo
kaj progreso por ni,
Estas plor’ konsola piko,
sed neplor’ – pli taŭga bon’.
Ĉiu ago estas briko...
Zorgas Am’ pri la mason’.
Publikigita en "Brazila Esperanta Parnaso", kompilita de Sylla Chaves kaj Neide Barros Rego - Rio-de-Ĵanejro: Oportuno, 2007
Verkis: Flávio Fonseca - Esperantigis: Sylla Chaves
La dolor’ estas pelilo
por flugad’ al bela for’.
Eĉ pli grava ol flugilo
estas iom da dolor’.
Nutras nin doloro nia.
Iĝas ebla nia vek’.
Kun aldono poezia
ĝi fariĝas nutraĵeg’.
La dolor’ en nia brusto
venas, ĉar ni kreskis pli.
En ĝi restas akra gusto,
tamen ankaŭ prav’ kaj justo
kaj progreso por ni,
Estas plor’ konsola piko,
sed neplor’ – pli taŭga bon’.
Ĉiu ago estas briko...
Zorgas Am’ pri la mason’.
Publikigita en "Brazila Esperanta Parnaso", kompilita de Sylla Chaves kaj Neide Barros Rego - Rio-de-Ĵanejro: Oportuno, 2007
quinta-feira, 14 de outubro de 2004
Vi kun la Kristo
(Originala titolo: Você com Cristo)
Verkis: Juracy Prudente - Versio: Lício de Castro / Flávio Fonseca
Vi kun la Kristo estos pli granda, estos pli bona,
Ne ekzistos ondo vin faliganta,
Ne ekzistos vento vin kliniganta,
Ne ekzistos io vin atinganta,
Nur la am', nur la am'
Vi kun la Kristo ne plu estas vi
Vi servas nur, senĉese servas nur
Por iri al Di'
Vi kun la Kristo vivos ja sen tim'
Neniam sola
Rim: mi tute ne certas pri la dato de tiu traduko...
Verkis: Juracy Prudente - Versio: Lício de Castro / Flávio Fonseca
Vi kun la Kristo estos pli granda, estos pli bona,
Ne ekzistos ondo vin faliganta,
Ne ekzistos vento vin kliniganta,
Ne ekzistos io vin atinganta,
Nur la am', nur la am'
Vi kun la Kristo ne plu estas vi
Vi servas nur, senĉese servas nur
Por iri al Di'
Vi kun la Kristo vivos ja sen tim'
Neniam sola
Rim: mi tute ne certas pri la dato de tiu traduko...
Amiko
(Originala titolo: Amigo)
Verkis: José Carlos Guimarães – Versio: Flávio Fonseca
Kie vi estos, ja certe mi marŝos
Kun vi, mia frato, amiko,
Kaj sur la tero, kaj sur la marakvoj,
Kaj tra la aero, kun vi, amiko.
Amo, amo,
Neniam ni disiĝos
Kie vi estos, ja certe mi marŝos
Kun vi, mia frato, amiko,
Al la mallumo la lumo revenos
Kaj brilos la suno sur vi, amiko.
Amo, amo,
Neniam ni disiĝos
Rim: Mi tute ne certas pri la dato de tiu traduko.
Verkis: José Carlos Guimarães – Versio: Flávio Fonseca
Kie vi estos, ja certe mi marŝos
Kun vi, mia frato, amiko,
Kaj sur la tero, kaj sur la marakvoj,
Kaj tra la aero, kun vi, amiko.
Amo, amo,
Neniam ni disiĝos
Kie vi estos, ja certe mi marŝos
Kun vi, mia frato, amiko,
Al la mallumo la lumo revenos
Kaj brilos la suno sur vi, amiko.
Amo, amo,
Neniam ni disiĝos
Rim: Mi tute ne certas pri la dato de tiu traduko.
Assinar:
Postagens (Atom)